Melding van 15 december ’14 aan mijn Meesteres (rubber zak)
De rubber middag bij Meesteres Illucia.
Als alleenstaande man met ’n voorliefde voor rubber (total enclosure en breath play) is het niet echt eenvoudig om thuis aan zijn trekken te komen, je moet namelijk altijd zelf uit ’n heerlijke rubber gevangenis kunnen komen, waardoor je nooit dat echte gevoel van machteloosheid hebt. Na enig zoekwerk op allerlei websites, van Meesteressen uiteraard, kwam ik deze Meesteres tegen, waar ik onmiddellijk erg van onder de indruk was na het lezen van alle mogelijkheden bij haar op het gebied van rubber. Nadat ik nog enkele malen alles van haar website en ook dat van House of SubMission had gelezen en herlezen, waaronder ook wat verslagen over zeer interessante, voor mij althans, rubber sessies die ik zelf ook wel eens zou willen ondergaan, heb ik de knoop maar doorgehakt en zo ben ik ongeveer ’n jaar geleden bij deze geweldige Meesteres terecht gekomen en heb ik inmiddels al enkele hele fijne rubber sessies over me heen laten komen.
Gesprek met Meesteres Illucia
En ’n fijne bijkomstigheid is ook dat er voor en na de sessie altijd ruimte is voor ’n gesprekje en in zo’n gesprekje na mijn laatste sessie heb ik het aangedurfd om aan haar te vragen of ik de volgende sessie eens langdurig en dan bedoel ik zo’n vier uur, eenzame opsluiting zou kunnen krijgen en dan zou ik ook mijn luchtdichte rubberzak meenemen, waarvan de rits aan de buitenkant met ’n hangslotje kan worden afgesloten. De Meesteres zou er over nadenken en het mij laten weten als ik mijn volgende sessie zou boeken.
Meestal breng ik eens in de twee maanden ’n bezoekje aan deze Meesteres, maar nu moest ik na ’n klein maandje al de telefoon pakken om die sessie te boeken, omdat ik zo graag wilde. Toen de Meesteres mijn naam hoorde nam zij direct het initiatief en vroeg of ik niet langer kon wachten, ik antwoordde dat ik inderdaad niet kon wachten en ernaar uitkeek om de volgende week die sessie met haar te hebben en ik wilde net verder gaan om haar aan mijn verzoek te herinneren, toen de Meesteres er zelf al mee kwam en tegen me zei dat ik dan nog maar ’n weekje extra moest wachten omdat de volgende week al volgeboekt was en de afspraak was geregeld voor komende woensdag om één uur, over twee weken, want het was dinsdagmiddag dat ik belde.
Het waren twee moeilijke weken voor me, maar nu was het dan eindelijk zover en zou ik me over enkele uren aan deze geweldige Meesteres overgeven. Nog even alle spullen inpakken en iets eten en dan op weg naar de studio in Den Haag.
Nadat ik had aangebeld werd de voordeur geopend door deze, er weer, geweldig mooi uitziende Meesteres en kreeg ik ’n vriendelijke begroeting, waarna ze zei “kom snel binnen want daar brand de kachel”, het was namelijk ’n koude grijze dag vandaag. Na ’n kort gesprekje en gepaste begroeting kon ik mezelf in de badkamer gaan omkleden in allereerst mijn rubber catsuit en als dat gebeurd was dan moest ik me bij de Meesteres melden met de meegebrachte spullen, zodat zij dit even kon bekijken. Toen ik alles had neergelegd, legde ik ook het hangslotje bij de rubber zak neer waarmee het geheel afgesloten kon worden, maar dat kon ik gelijk weer opbergen want dat zou zij niet nodig hebben, omdat als ik in de zak zou liggen, ik er toch zelf niet uit zou kunnen komen.
De rubber zak
De sessie ging beginnen en we verhuisden naar de voorste speelkamer, eerst mijn gezichtsmasker op en daaroverheen mijn gasmasker, daarna moest ik naast het bondage bed gaan staan en moest ik de mij bekende bodybag aan, waardoor mijn armen strak naast mijn lichaam kwamen te zitten en ik nu al machteloos was. Hierna moest ik op het bed gaan liggen en werd daarbij door de Meesteres in de juiste positie geholpen zodat ik goed op het bondage bed kwam te liggen. Nu kwam het laatste gedeelte aan de beurt, althans voor dit moment bleek later, de Meesteres legde de rubber zak op het bed bij mijn voeten en klom toen zelf ook op het bed, waarna ik mijn benen omhoog moest doen en zij de rubber zak over mijn benen liet zakken. Toen mijn voeten op de juiste plaats zaten moest ik nog verder met mijn benen omhoog zodat mijn kont ook vrij van het bed kwam, dit was wel erg moeilijk voor mij maar met wat duw werk van de Meesteres kon de zak glad getrokken worden onder mijn kont en kon ik mijn benen weer op het bed neerleggen. Nu moest ik gaan zitten en werd de zak omhoog gebracht en de aan de zak verbonden luchtslang op mijn gasmasker geschroefd, de Meesteres vroeg of ik goed kon ademen en ik zag ’n soort glimlach om haar mond verschijnen, nadat ik geantwoord had dat alles oké was met mij. “Dan ga ik nu de rits maar dicht doen en laat jou voorlopig maar alleen met je gedachten en hoop voor jou dat ik je niet vergeet te bevrijden als ik naar huis ga vanavond”. De rits werd dicht gedaan en ik lag in mijn donkere rubber gevangenis en er was geen denken aan dat ik hier zelf uit zou kunnen ontsnappen. Ik hoorde haar hakken nog wat heen en weer tikken en even later kreeg ik nog wat touw stevig over me heen getrokken om te voorkomen dat ik van het bed zou vallen, zoals ze tegen me zei alvorens de kamer uit te lopen, naar het weg tikken van haar hakken te horen en ik alleen met mijn gedachten achter bleef, dacht ik. Plotseling kreeg ik echter geen lucht meer, was er iets mis gegaan met de luchtslang, dacht ik in lichte paniek terwijl ik naar adem snakte en met mijn hoofd begon te schudden, omdat dat het enige was wat ik kon bewegen en opnieuw probeerde in te ademen echter zonder resultaat, net toen ik om hulp wilde roepen kreeg ik opeens weer lucht door de slang in mijn longen en hoorde ik de Meesteres naast mij lachend zeggen, “dat was zeker even schrikken hè, slaafje”. Ik kon niet anders dan bevestigend antwoorden want ik had haar niet aan horen komen en was echt wel geschrokken. “Dit was even ’n test voor je, nu ga ik even koffie drinken en laat jou de komende uren lekker zweten”.
Rubber gevangenis
De tijd verstreek en ik zakte diverse malen in ’n soort slaaproes weg, maar schrok telkens weer wakker, maar van wat dat weet ik gewoon niet, het zal wel van de onwennigheid zijn. Totdat de luchttoevoer weer was afgesloten en ik proestend naar lucht hapte die er niet was, terwijl ik gelijk probeerde overeind te komen maar dat ging natuurlijk ook niet vanwege de touw bondage. Ik hoorde ’n lach van de Meesteres en het volgende moment kwam er ’n warme luchtstroom via de slang in mijn longen en toen ik uitademde hoorde ik de Meesteres zeggen, “zo slaafje dat was mijn adem die je weer op de been bracht” en dit spelletje herhaalde zich nog twee maal, voordat de Meesteres de rits weer opende en ik met mijn ogen lag te knipperen tegen het licht, wat overigens erg weinig was. Ik dacht dat ik uit deze rubber gevangenis gehaald zou worden, maar dat bleek ’n vergissing van mij te zijn. De Meesteres maakte echter de ritsen bij mijn tepels open en het volgende moment ging er ’n ferme pijnscheut door mijn tepel want er werd even ’n klem opgezet en daarna werd ook de andere tepel voorzien van ’n klem en door mijn gekreun hoorde ik nog net dat de Meesteres tegen me zei, “dit is het toetje lief slaafje, ik sluit de rits weer en dan wacht je maar rustig totdat ik weer terug kom, als ik je niet vergeet natuurlijk, dag, dag”, de rits ging weer dicht en daar lag ik weer machteloos met ’n paar onvriendelijke klemmen op mijn tepels en hoopte maar dat dit niet al te lang zou gaan duren. Helaas voor mij duurde het toch wel langer dan ik hoopte, maar uiteindelijk hoorde ik de hakken van de Meesteres weer aankomen, maar alles bleef donker en de rits bleef dicht, terwijl de hakken maar door bleven tikken en de Meesteres dus iets aan het doen was in de kamer en ik lag daar maar te kreunen en te steunen. “Je gaat toch niet stiekem klaarkomen hè, want dat wil ik niet”, ik kreunde maar iets onverstaanbaars terug, waarop de Meesteres de luchtslang weer afsloot en zei, “ik kan je niet verstaan slaafje, praat wat duidelijker”. Ik snakte naar lucht maar kon nog net luid genoeg roepen, “nee Meesteres”, waarna zij de luchttoevoer weer opende en ik snel frisse lucht in ademde en even de pijn in mijn tepels was vergeten. De luchttoevoer werd nog ’n paar maal onverwacht afgesloten, maar iedere keer op het laatste moment weer open gedaan, waardoor het mij grote moeite kostte om niet spontaan klaar te komen. Maar plotseling was het feest over en werd de rits van de rubber zak voor de laatste maal open gedaan en werd ik van alles bevrijd, ik moest voorzichtig van het bed afkomen en mocht me gaan douchen en aankleden. Daarna moest ik naar de grote speelkamer toekomen en zou ik wat te drinken krijgen.
Het was ’n geweldige middag Meesteres, heel erg bedankt voor deze sessie.
Lieve groet, “RuUtrecht”